Teambuilding

Tegenwoordig moeten we allemaal teamplayers zijn, de neuzen moeten dezelfde kant op en we streven er naar om in het linkerrijtje te staan. Van dit soort uitspraken krijg ik altijd jeuk .... IEEUWW! Team-spirit of teamgeest, er wordt veel aandacht aan besteed in het bedrijfsleven en in de sport, maar het is feitelijk net zo ongrijpbaar als bijvoorbeeld liefde of geluk. Je kunt het in theorie prachtig uitdenken en berekenen, maar in de praktijk werkt het toch net anders. Soms is het er en dan weer niet. Waar het goed ging, of juist mis, niemand die het weet. Je kunt het niet afdwingen.

Een voorbeeld dat velen zal aanspreken is hoe het nu gaat met Ajax. Hoewel ik niks meer heb met voetbal, vind ik het wel fascinerend dat je roemloos ten onder gaat tegen Feyenoord om vervolgens Madrid en Juventus te verslaan met goed voetbal en een duidelijke teamspirit. Wat heeft die trainer in de tussenliggende tijd met z'n team gedaan om dit voor elkaar te krijgen? En hoe gaat hij het vasthouden? Als hij dat zou kunnen vastleggen zou dat zeer bijzonder zijn. Het is ineens gekomen en zal ook weer een keer gaan. Hopelijk voor de fans houdt het nog even aan. 

Zelf heb ik ook al het nodige meegemaakt op dit gebied. Als je bij de overheid werkt, komt de teambuilding je op een bepaald moment de neus uit. Zeker als het in de praktijk weinig oplevert. Ik heb oneindig veel post-it briefjes op flip-overs geplakt. Ik heb complimenten gegeven EN ontvangen. Ik heb kaarten van stapels gepakt die mijn gevoelens weergaven. Rollenspellen heb ik gespeeld .... brrrr. Ik heb door het land van Saeftinge gesjouwd, collega's door een doolhof geleid, samen een yel bedacht EN gezamenlijk geroepen .... gruwelijk. Ook buiten de gemeente heb ik gekookt, gegeten, gedronken, gezongen, gelopen, gerend, geskied, gebootcampd (is dat een woord) noem het maar op. Alles met wisselend resultaat. 

Een niet bedoelde, maar positieve team-building ervaring is dat we ooit met alle collega's achterin een werkbusje met losse caféstoelen naar de plaats van bestemming werden vervoerd. Levensgevaarlijk natuurlijk, maar wel hilarisch. En ik heb ook een poosje ergens gewerkt waar we volgens mij helemaal niks speciaals aan teambuilding deden, maar waar we een bepaalde periode een super team hadden. Ook dat ging weer voorbij en niemand weet waarom en wanneer. Nog steeds kijk ik op die positieve periode met veel plezier terug. Nu weet ik ook dat het geen vanzelfsprekendheid is en dat je er van moet genieten als het je overkomt. Dat wil ik dan eigenlijk ook als tip meegeven. Heb je het, geniet er van en zo niet, sta er dan voor open net als voor de liefde en geluk. Wie weet zal het je ooit overkomen.