Iedereen is van de wereld ...

... en de wereld is van iedereen. Iedereen kent het en zingt het uit volle borst mee tijdens feesten, partijen en festivals. Mooie gedachte, maar een deel van de meezingers vindt dat natuurlijk helemaal niet.  "De wereld is van mij", zul je bedoelen. Mijn huis, mijn straat, mijn zitplaats, mijn geld. Nederland voor de Nederlanders, Europa voor de Europeanen, Amerika voor de Amerikanen. En op microniveau geldt, het fietspad voor de fietsers, de wandelpaden voor de wandelaars en de ruiterpaden voor de ruiters.Zo lang het nog kan genieten wij van onze paarden en rijden we er op.Thuis in de bak, in de ringbaan, in de dressuurring of op buitenrit. Inmiddels allemaal even omstreden. En dan maken wij  natuurlijk nooit fouten. Jij toch ook niet zeker? Wij rijden waar we mogen rijden, ruimen alles netjes op, schieten nooit uit onze slof tegen onze paarden of tegen medegebruikers van ons stukje van de wereld. Dat zijn altijd anderen. Soms denk ik wel eens dat na de motorclubs de paardensportbonden -stamboeken en -verenigingen op het lijstje te staan om bij wet te worden verboden. Dit vanwege veelvuldige betrokkenheid van hun leden bij criminele activiteiten. Terecht?

Misschien is de situatie hier iets te somber geschetst. Als je anderen toe laat in jouw wereld, is dat vaak andersom ook zo. En als het op microniveau nog kan, is er misschien ook nog hoop voor de rest van de wereld. Dus, rood zwart, wit, ,jong, oud, man of vrouw ... ik hef het glas op jouw gezondheid. Jij staat niet alleen! (30 juni 2019)