Daar moet je iets mee doen

Die opmerking heb ik regelmatig gehoord bij de activiteiten die ik doe. En omdat ik hou van variatie in het leven, zijn dat best veel verschillende dingen. Zelf vind ik dat ik veel dingen kan voor een zeven of een acht, maar niet voor een negen of tien. Of het nu over zingen, tekenen, schrijven, huisinrichting of presenteren gaat, het zijn allemaal persoonlijke talenten die ik zelf wil ontwikkelen, zonder hulp en met zo weinig mogelijk opleiding. Ik kijk en luister veel en graag naar anderen en haal daar uit waar ik iets mee kan en wil daarbij dicht bij mezelf blijven. Dan kom je technisch soms tekort.

Wel kan ik jaloers zijn op iemand die echt ergens in uitblinkt. Zingen is daar een mooi voorbeeld van. Er is bij mij ook wel eens wat aan gesleuteld en ik heb goede holtes, heeft een lieve zangleraar al eens tegen me gezegd. Maar de Voice of Holland wordt het niet hoor.

Over paardrijden heeft trouwens nog nooit iemand gezegd dat ik daar iets mee moet doen. De groep ruiters en instructeurs bij de Zandbooi in de jaren 90 hadden vast en zeker niet verwacht dat ik samen met Hans-Peter ongeveer de enige ben die dagelijks te paard zit, wedstrijden rijdt en les geeft. Ieder op zijn eigen niveau uiteraard, maar dit terzijde. Misschien was Miranda Weijermans wel de enige en in ieder geval de eerste die als mijn toenmalige instructeur wel iets in mij zag. Ze vroeg mij of ik de kinderen van het ponykamp in Hoogelande les wilde geven. Dat was leuk en ging me goed af. Vanaf dat moment heb ik me daarin ontwikkeld en uiteindelijk zelfs de instructeursopleiding gevolgd. Inmiddels heb ik meerdere paarden tot M en Z niveau opgeleid en geef ik privé- en groepslessen op verschillende niveaus. Daar heb ik dus aardig wat mee gedaan al zeg ik het zelf.

En nu dan ook eindelijk met het schrijven. Een eigen pagina, VolMondig Zeeuws en daar is geen woord van gelogen. Ik hoop dat jullie er plezier aan beleven om mijn pagina af en toe te bezoeken. Ik zal er met plezier aan werken. (12 maart 2019)