Been there, done that!

Er zijn mensen die een bucketlist hebben. Een lijst van dingen die je nog wilt doen voordat je dood gaat. Wat moet daar dan op staan? Meestal dingen waarvan mensen het interessant vinden om aan anderen te vertellen of te laten zien via Instagram of Facebook. Fysieke prestaties, uitdagingen, plaatsen bezoeken, nieuwe dingen leren, een boek schrijven. Ik heb er weinig mee. Laat je verassen door het leven, neem het zoals het komt. En als je iets wilt doen, doe het nu. Een tip: wees realistisch over je opties. Ik denk niet dat ik bijvoorbeeld ooit in m'n tutu de hoofdrol in het zwanenmeer ga dansen hoe graag ik dat ook zou willen en hoe hard ik ook zou werken. Het schrijven van een blog daarentegen was dan weer wel een optie. 

Wel ben ik op mijn leeftijd (bijna 100!) zachtjes aan begonnen aan de lijst: 'Been there, done that'. Dingen die je ooit hebt gedaan, waar je vaak ook van hebt genoten of waar je zelfs goed in was, maar waarvan je met enige zekerheid kan zeggen dat je die voor je dood nooit meer gaat herhalen.

Op mijn lijstje staat bijvoorbeeld het volgen van een EK of WK voetbal waar het Nederlands elftal aan meedoet en het vieren van een kampioenschap. Wel eens meegemaakt, was leuk, maar er is nu weinig op de wereld dat me minder interesseert dan dat. De kans dat er sowieso een kampioenschap wordt gevierd tijdens mijn leven lijkt me niet zo groot.

Fysieke uitdagingen zijn ook niet echt mijn ding. Ik heb weinig met afzien en/of adrenalinekicks terwijl ik niet zo zeer lui of bang ben. Fietsen zal nog wel eens moeten om praktische redenen, dus die kan er nog niet op. Maar over parachute springen kan ik melden dat ik het bij 1 keer laat en een waterpark bezoeken staat er ook op. Schaatsen .... gaat niet meer gebeuren. Niet op ijzers, niet op wielen. Net als ringrijden en sjezenrijden. Streep er onder, klaar.

Eergisteren heb ik er eentje aan de lijst toegevoegd. Skiën! Tijdens ons super toffe bedrijfsuitje naar Winterberg werd me dit ineens duidelijk. Ik had er serieus naar uitgekeken om weer eens van de berg af te zoeven, haren wapperend in de wind. En dat is ook gebeurd, tot zover niks aan de hand. Waar ging het mis? Het zou kunnen komen doordat ik door een lullig valletje mijn knie iets verdraaide en tijdens de apres-ski in der Brabander ik er echt doorheen zakte. Niet lekker, maar als ik dat met paardrijden zou hebben stapte ik er zeker weer op. Misschien de kou? Dat kan er wel wat mee te maken hebben, zeker nu ik kort geleden mijn eerste zonvakantie heb beleefd. Maar als het uitdoen van je skischoenen na al die jaren nog steeds het hoogtepunt is van een dagje skiën, dan weet je eigenlijk wel hoe het zit.

Skiën, 'been there, done that' ..... check. (25 januari 2019)